Driving through IKEA country

De nachtrusten doen ons goed, de dagen eindigen vooralsnog laat omdat de eindpunten meestal ook internetverbinding betekent. Dit betekent downloaden wat er te downloaden valt, zodat we in de auto er verder aan kunnen werken. Het huisje wat we hadden voor de nachtrust (nou ja nachtrust, deze keer lag Hugo kerstbomen te zagen) lag in Djömso. In vergelijking met Celblok C was dit een paleis met comfortabele bedden en was dit direct een goede kennismaking met het land. Jos had zelfs nog een mantel gevonden, waar hij zich direct mee verbonden voelde.

Jos heeft zich omgedoopt tot de soigneur van het team en zorgde de afgelopen dagen dat iedereen, maar vooral ook hijzelf, genoeg te eten had. In de ochtend werden eerst de boodschappen gedaan bij een plaatselijke supermarkt en na 24 uur geen koffie (winkels en de shops van de tankstations waren gisteren dicht) konden Hugo en Jos eindelijk weer een beetje normaal functioneren. Om 09:00 uur kon er weggereden worden voor een rit die wat korter dan de dag ervoor zou zijn. En wat zagen we; het was zowaar licht en de zon verwelkomde ons in volle glorie. Wat een genot, na 72 uur van degelijk zonlicht verstoten te zijn.

Zweden was minder besneeuwd dan Noorwegen en Finland, maar de licht besneeuwde landschappen boden vaak een mooi panorama en dit konden we natuurlijk niet onbeantwoord laten. De auto werd , na een openbaar hek namens de stichting voor 30 minuten opengesteld te zijn, langs een bevroren meer gezet en de drone kon zijn eerste vlieguren gaan maken. ‘Man man man’ wat leverde dit mooie beelden op, hier gaan we nog heel veel plezier van hebben. Het leuke is dat door onze drift om beelden te schieten en momenten vast te leggen we ook op leuke plaatsen komen waar we normaal niet zouden stoppen. De wegen waren weer ijs- en sneeuwvrij en we kwamen steeds meer civilisatie en mensen tegen. Was het gisteren nog een sport om de eerste IKEA te kunnen spotten, vandaag zagen we ze met enige regelmaat. Gelukkig maar, want we begonnen ons al een beetje zorgen te maken.

Nadat één van de rijders gedurende zijn shift de ‘Dusterilla’ flink op de staart had getrapt en er een rijderswissel had plaatsgevonden, kwamen de eerste appjes meteen binnen dat de snelheid omlaag ging. Het was de anderen al snel duidelijk dat Michael de voorgaande sessie voor zijn rekening had genomen. Na een tijdje ging de gemiddelde snelheid nog verder omlaag, omdat we in een file terecht  kwamen. We wisten bijna niet meer dat ze bestonden….

Na een rit van 912 km arriveerden we begin avond in Ödsmål, de plaats waar Magnus woonde. Dit was een vriend die Michael had ontmoet in India en die er al maanden naar uitkeek om ons te mogen verwelkomen. Alleen had onze vriend Magnus de avond tevoren een nieuwjaarsborrel gehad en was hij nog herstellende van zijn kater, zo vertelde hij ons. Dit mocht echter de pret niet drukken, want hij dook meteen de keuken in om een typisch Zweeds gerecht klaar te maken, het was iets met rendier, aardappelpuree en rode bessenjam. Hugo had ondertussen vrienden gemaakt met de hond van Magnus, het was zelfs zo erg dat hij zijn leven niet meer zeker was en dekking moest zoeken, om aanranding te voorkomen. Vannacht heeft iedereen een eigen kamer, dus……..als er gesnurkt wordt door wie dan ook, heeft de ander er dit keer geen last van.

Meeting our little mermaid

Nadat we een prima nacht hadden doorgebracht, Hugo had zijn kamer op slot gedaan in verband met angst voor aanrandingen van de hond, konden we deze morgen rustig aan doen. Voor vandaag stond de rit naar Kopenhagen gepland, wat een ‘korte’ rit zou zijn. Magnus was speciaal op tijd opgestaan, en bekomen van de ergste symptomen van zijn hangover, maakte hij een ontbijt voor ons klaar. Nu pas zagen we hoe mooi hij pas eigenlijk woonde, aan de oevers van de zee met een prachtig uitzicht over het water. Om jaloers op te worden. Omdat de calorieën van het ontbijt er af moesten en de hond ook een sanitaire stop nodig had, besloten we om de omgeving eens te verkennen. En ja, als je dan toch een wandeling maakt, moet de drone ook maar weer even uitgetest worden natuurlijk. Zo merken we dat we na een paar dagen steeds meer in een ritme komen, waarbij iedereen de momenten aangrijpt om de lezer thuis van enkele mooie foto’s en video’s te kunnen voorzien. Een oase van rust, geflankeerd door bomen, een klein strandje, wat verdwaalde champagnekurken van Oud&Nieuw en een pier waar in de zomer vanaf gedoken kon worden. We nodigden elkaar nog uit voor een nieuwjaarsduik, maar dat lieten we vanmorgen maar even aan ons voorbijgaan.

Na een laatste keer onze Magnus bedankt te hebben, werd de ‘Dusterilla’ weer ingeladen en gestart om de reis voort te zetten naar Kopenhagen, de stad van onze kleine Zeemermin. Werden we gisteren nog verwelkomd door mooie zonnestralen, vandaag was het onvervalst Nederlands weer: regen, regen en nog eens regen. Ons plan om de drone bij de ‘Zlatan-brug’ (de brug tussen Malmö en Kopenhagen, red.) op te laten, viel hierdoor in duigen.

Maar goed, niet getreurd, er stond ons nog genoeg moois te wachten in het pittoreske Kopenhagen. Want je bezoekt natuurlijk niet Denemarken, zonder op de foto te zijn geweest met de kleine Zeemermin. Na deze sightseeing reden we naar onze eindbestemming van de dag, Solrød. Hier woont namelijk Jan Kalmar, wereldrecordhouder Northcape – Cape Agulhas in een tijdsbestek van 8 dagen, 21 uur en 3 minuten! Hij had ons uitgenodigd en was benieuwd naar onze voorbereidingen en route. Naast het feit dat hij een goede verhalenverteller is, kon hij ons ook voorzien van een hoop tips. De rode draad in het verhaal van de avond was de koelkast. Hij verklaarde ons namelijk voor gek dat we geen koelkast bij ons hadden en hier veel spijt van zouden krijgen. Ondanks de koelkast hadden we toch een erg toffe avond met elkaar en is onze Jan gewoon een toffe peer. Morgen knallen we de blog weer op de website, als we weer ‘online’ en weer terug in Nederland zijn! To be continued.

Wist je datje:

Door het team bij het tanken er nooit gekozen wordt om buiten bij de betaalterminal te betalen, maar dat het gehele team binnen in de tankshop gaat betalen (iets met mooie Zweedse meisjes…….)